Kahvaltı

Gecen gün hayal kahvesine kahvaltıya gittik. Yiğit icimi sisirdi ne yedirsem ağzından çıkardı sürekli.. Sonra kıvanç sosis ve salam dısında birsey yemedi ama efe ki en yaramazlari uslu durdu pek sorun çıkarmadı :)

Efenin köpekten korktuğu video var ama buraya koyamiyorum o kadar komik ki!

Baska bir kuzu :)

Bu da baskasının kuzusu :) kapıcımız Hasan abinin oğlu umut.. O kadar tatlı ki Uç yasında Atatürk'e benziyor ama maalesef neredeyse hic konuşamıyor. Yine de fotografını çekince gülüp bakmak istedi sevince de mutlu oldu. Cok karamsar bir gunü gulumsemesiyle aydinlatti. cocuklar melek gibidir diye bosuna demiyorlar. Cevrelerini aydinlatma güçleri var onların!

Bu kuzular yemelik!

Öyle tatlılar ki doyamiyorum sevmeye kuzularımı.. Efe kuzum okuluna gidip geliyor hic soz dinlememe huyu da aynen devam. Kıvanç arada arkadaşlarını ısırıyormuş ama okulunu cok seviyor. En küçük kuzu yiğit ise okula gitcem ben, kadosss cisin var mi, annecim nolur soz ver gibi laflariyla bizi bizden alıyor! Bayılıyorum ona!

Yiğit ve Efe biz Amerika'dayken bizi çok özlemişler. Geleceğimizin önceki gecesi efe hamiyet ablama uyuyamıyorum heyecandan hamise annemler geleceği için çok heyecanlıyım demiş. Yiğitte beni görür görmez koştu öptü sarıldı. resmen özlemiş çocuk.

insan gerçekten çok özlüyor. hareketlerini, değişkenliklerini,bakışlarını..bir an bile yanlarından ayrılmak istemiyor. bazen mola verip onlardan uzak yetişkin hayatıma dönsem de bütün gün onları konuşmaktan vazgeçemiyorum!