2 Ekim 2011 Pazar

Yiğit ve Efe biz Amerika'dayken bizi çok özlemişler. Geleceğimizin önceki gecesi efe hamiyet ablama uyuyamıyorum heyecandan hamise annemler geleceği için çok heyecanlıyım demiş. Yiğitte beni görür görmez koştu öptü sarıldı. resmen özlemiş çocuk.

insan gerçekten çok özlüyor. hareketlerini, değişkenliklerini,bakışlarını..bir an bile yanlarından ayrılmak istemiyor. bazen mola verip onlardan uzak yetişkin hayatıma dönsem de bütün gün onları konuşmaktan vazgeçemiyorum!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder