çocuğa şiddet ve kendi çaresizliğimiz

Çocuğa şiddetin ne kadar yanlış olduğunu yazmayacağım ama bununla ilgili insanların fark edemedikleri bir noktaya değineceğim. Kaç yaşında olursa olsun çocuğuna fiziksel şiddet uygulayan erkek olsun kadın olsun herkes güçsüz ve hastadır. Bu kadar basit. Kim olursa olsun. Burada şiddetten kastım ağzına pat yapmak veya uyarı niteliğinde bir tokat değil. Bildiğin 5 6 yaşlarındaki çocuğa tekme tokat dalan var. Kızgın şişle dağlayan var. 5 yaşından 14 yaşına kadar hiç fark etmiyor tecavüz var. kaynar sularla yıkayan, camdan aşağı atan, kızının göğsüne ütü basan, ayakkabıyla kemerle sopayla tencereyle eline ne geçerse onunla şiddet uygulayan var.

bir insan 5 yaşındaki çocuğa tecavüz ediyorsa hastadır. tecavüzün her türlüsü hastalıktır gerçi ama konumuz çocuklar.13 yaşındaki kızı 26 kişiye pazarlıyorsa hem pazarlayan, hem kızla beraber olan hem de bunlara para için göz yuman herkes hastadır. polise kocam oğlumuzun kolunu kırdı desen aile meselesi diyor, doğuda 11 yaşındaki kızlar evlendiriliyor, tecavüze uğrayanlar o adamlarla evlendiriliyor, ensest almış başını gidiyor.

çocuk ya adı üstünde. senden güçsüz. kalkıp sana zarar veremez. aynı ölçüde sana yumruk atamaz. kolunu kırsan ağlar. sana kin tutamaz. çocuklar kin nefret bilmez ki. oyun bilir, patates kızartması bilir, top bilir, kamyon veya bebek bilir. başka bir şey bilmez. ona şiddet uygulayan insanlar zayıftır. zayıf ve hastalıklı. aynı zamanda çaresizdir de çünkü kendisinden güçsüz olan bu masum yavruya şiddet uygulamakla tatmin oluyor. çaresiz çünkü ondan daha güçlüler bunu ezince hırsını evladından çıkarıyor. hayata olan kadere olan hıncını evladından cıkarıyor.en ufak hatasından basıyor tokadı tekmeyi.

Çocukların da hakları var. fiziksel güçsüzlükleri onların daha çok hakkı olmasını gerektirir. cocuğuna şiddet uygulayan herkes cezalandırılmalı. herkes!

Peygamber Efendimiz çocuklarını ve torunlarını çok severdi. Onlara asla vurmamış, onlarla oyun oynamış, kız çocuklarını çok sevince, kız çocuklarını diri diri gömen Araplar tarafından anlaşılamamış, torunlarıyla oyunlar oynamıştır. Peygamber Efendimiz, adı üstünde ya Peygamber bu adam, namaz kılarken tepesine çıkan, seccadesinde oyun oynayan çocuklara kızmamış. Onun sabrı bizde yok. Onun ahlakına sahip olmamız mümkün değil. Ama öğrenecek çok şeyimiz var.

Ne olur çocuklarınıza iyi bakın.